Ο τραυματισμός είναι ένας παράγοντας που αναγκάζει συχνά τους αθλητές να διακόψουν την άσκηση.
Στη Victus έχουμε συμπεριλάβει ένα πρόγραμμα πρόληψης τραυματισμών που έχει σχεδιαστεί για να ακολουθείται για όλη τη σεζόν και λειτουργεί το σώμα δυναμικά ως σύνολο, ενώ διορθώνει τις ανισορροπίες. Κάθε περιοχή του σώματος είναι συνδεδεμένη, και ο καλύτερος τρόπος για να αυξήσετε την ανθεκτικότητα σας σε τραυματισμούς, είναι να εκπαιδεύετε το σώμα σας με αυτόν τον τρόπο.
Δεν μπορείτε να κάνετε τον εαυτό σας 100% ανθεκτικό στους τραυματισμούς, αλλά αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να μειώσετε σημαντικά τον κίνδυνο.
Όταν αισθάνεστε ένα ελαφρύ «τσούξιμο», το λέει το σώμα σας ότι έχει αρχίσει να ‘’χαλάει’’, είτε λόγω υψηλού φόρτου προπόνησης είτε λόγω έλλειψης φυσικής κατάστασης.
Πάρα πολλοί παίκτες αγνοούν αυτές τις ενδείξεις. Ο τραυματισμός δεν οδηγεί μόνο σε σημαντικές μειώσεις στο επίπεδο απόδοσης, αλλά μπορεί επίσης να καταστρέψει ψυχολογικά και να μειώσει το επίπεδο αυτοπεποίθησης ενός αθλητή.
Πολλοί παίκτες που είναι σημαντικοί για την ομάδα τους συχνά τίθενται υπό πίεση για να επιστρέψουν πίσω στο παιχνίδι πολύ νωρίς!
Όταν δεν μπορείς να προπονηθείς στο μέγιστο των δυνατοτήτων σου, η πρόοδός σου θα είναι πάντα περιορισμένη.
Μετά από τραυματισμό, πρέπει να επανεξετάσετε τα φορτία και την ποσότητα της προπόνησης, για να αποφύγετε τραυματισμό.
Το κλειδί για την προστασία από τραυματισμούς, είναι να αρχίσετε να ενσωματώνετε ένα πρόγραμμα που αποσκοπεί στην πρόληψη τραυματισμών, όσο το δυνατόν νωρίτερα στην καριέρα σας και να το τηρείτε με συνέπεια.
Εάν ένας παίκτης λάβει ένα πρόγραμμα αποκατάστασης από τον γιατρό του ή τον φυσικοθεραπευτή του, είναι σπάνιο να τηρηθεί για περισσότερο από μερικές εβδομάδες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μόλις ο παίκτης νιώσει χωρίς πόνο, υποθέτει ότι ο τραυματισμός έχει αποκατασταθεί και δεν απαιτείται άλλη εργασία αποκατάστασης. Όταν ένας παίκτης το κάνει αυτό (ή χειρότερα, δεν κάνει καθόλου αποκατάσταση), θα πρέπει να ετοιμάζεται για εκ νέου τραυματισμό στο μέλλον.
Η απάντηση;
Να συνεχίσετε να κάνετε το πρόγραμμα προληπτικά . Εάν μπορείτε να το κάνετε αυτό, θα βρείτε τον εαυτό σας να αποδίδει σε υψηλότερο επίπεδο και να νιώθει περισσότερο ανθεκτικός στο γήπεδο.
Το κλειδί είναι να προετοιμάσετε το σώμα σας ώστε να είναι σε θέση να απορροφήσει ένα υψηλότερο ποσοστό δύναμης από αυτό που θα βιώσει στο γήπεδο, με ασφάλεια.
Υπερπροπόνηση και έλλειψη σωστής αποκατάστασης/ διατροφής που οδηγεί στο να αρχίσει να καταρρέει το σώμα.
Επαναλαμβανόμενη κακή μηχανική κίνησης και έλλειψη συντονισμού, έχει ως αποτέλεσμα να ασκείται επιπλέον πίεση σε ορισμένους μύες και αρθρώσεις.
Συνεχής προπόνηση χωρίς να έχει αποκατασταθεί ο τραυματισμός, έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία κακών προτύπων κίνησης που οδηγεί σε χρόνιους τραυματισμούς από υπερβολική χρήση.
Ελλείψεις στη σταθερότητα, την κινητικότητα και τη δύναμη των αρθρώσεων που περιβάλλει τους αστραγάλους, τα γόνατα, τους γοφούς και τον πυρήνα. Αυτό γίνεται σε ιδιαίτερα μεγάλο βαθμό κατά την : προσγείωση, αλλαγή κατεύθυνσης, στροφή και επιβράδυνση.
Έχοντας έναν προηγούμενο τραυματισμό αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητές σας για εκ νέου τραυματισμό.
Σφιχτοί γοφοί, γάμπες, οπίσθιοι μηριαίοι είναι αποτέλεσμα της παραμέλησης των διατάσεων.
Ανισορροπίες στη μυϊκή δύναμη, ιδιαίτερα μεταξύ των πρόσθιων (τετρακέφαλος) και οπίσθιων μηριαίων(δικέφαλος) και των προσαγωγών και απαγωγών .
Λανθασμένη παρατεταμένη προπόνηση σε σκληρές ή ασταθείς επιφάνειες, είδη υπόδησης.
Η συχνότητα των τραυματισμών ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία, το επίπεδο και γένος. Υπολογίζεται ότι οι άνδρες αθλητές αναπτύσσουν κατά μέσο όρο ένα τραυματισμό ανά έτος.
Γενικά, οι τραυματισμοί τείνουν να είναι λιγότερο συχνοί στις αθλήτριες με εξαίρεση τους τραυματισμούς του Πρόσθιου Χιαστού Συνδέσμου, που είναι πιο συχνοί σε γυναίκες αθλήτριες. Ο κίνδυνος φαίνεται επίσης να αυξάνεται με την ηλικία, καθώς και πόσο ανταγωνιστικό είναι το περιβάλλον. Σύμφωνα με έρευνα, έχουν 4-6 φορές περισσότερες πιθανότητες να τραυματιστούν σε έναν αγώνα σε σύγκριση με την προπόνηση.
Όπως θα περίμενε κανείς, οι περισσότεροι τραυματισμοί συμβαίνουν στα κάτω άκρα. Τείνουν να αφορούν είτε τον αστράγαλο, το γόνατο, τη γάμπα και τους οπίσθιους μηριαίους. Οι πιο συνηθισμένοι τύποι είναι διατάσεις/θλάσεις λόγω υπερβολικής χρήσης ή άμεση επαφή με άλλον παίκτη. Μη επαφής τραυματισμοί συμβαίνουν κυρίως είτε από τρέξιμο υψηλής έντασης, είτε από στροφή/αλλαγή κατεύθυνσης με ταχύτητα.
Έλεγχος-καταγραφή προπονητικού φορτίου
Η έρευνα έχει δείξει μια μέτρια-ισχυρή σχέση μεταξύ του προπονητικού φορτίου και του κινδύνου τραυματισμού. Χρόνια φορτία σε υψηλά επίπεδα, έχουν συσχετιστεί με χαμηλότερο κίνδυνο τραυματισμού, ενώ ο κίνδυνος τραυματισμού αυξάνεται σημαντικά με απότομες αυξήσεις (δηλαδή κορυφώσεις) στο προπονητικό φορτίο. Η μείωση τραυματισμού είναι μια σημαντική επιδίωξη για ομάδες υψηλής απόδοσης, καθώς η μεγαλύτερη διαθεσιμότητα συνδέεται άμεσα με καλύτερες επιδόσεις.
Προπονητικό Φορτίο και Απόδοση σε Ατομικά Αθλήματα.
Αρκετές μελέτες έχουν διερευνήσει την επίδραση του προπονητικού φορτίου στην αθλητική απόδοση, με την απόδοση να βελτιώνεται γενικά με την αύξηση του προπονητικού φορτίου. Για παράδειγμα, σε μια πρώιμη μελέτη ποδηλατών, δρομέων και αθλητών ταχύτητας, μια 10πλάσια αύξηση του προπονητικού φορτίου, συσχετίστηκε με ~10% βελτίωση στην απόδοση. Επιπλέον, άλλοι έχουν αναφέρει σημαντική θετική σχέση μεταξύ μεγαλύτερου όγκου προπόνησης και απόδοσης (r=0,50-0,80) και μεγαλύτερης έντασης και απόδοσης προπόνησης (r=0,60-0,70) σε ανταγωνιστικούς κολυμβητές .Αν και διάφοροι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την απόδοση, αυτά τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ότι σε ατομικά αθλήματα , το προπονητικό φορτίο συμβάλλει σημαντικά στη συνολική απόδοση.
Προπονητικό φορτίο και απόδοση σε αθλητές ομαδικών αθλημάτων.
Σε μια πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση, οι Fox και συνεργάτες, διερεύνησαν τη σχέση μεταξύ του προπονητικού φορτίου και των αποτελεσμάτων απόδοσης σε αθλητές ομαδικών αθλημάτων. Τα βασικά ευρήματα από αυτήν την ανασκόπηση περιλάμβαναν:
- Η μεγαλύτερη έκθεση στην προπόνηση συσχετίστηκε με καλύτερη αερόβια απόδοση.
- Ένα μεγαλύτερο ποσοστό του χρόνου που αφιερώθηκε σε υψηλές εντάσεις (>90% μέγιστης καρδιακής συχνότητας) συσχετίστηκε με καλύτερη αερόβια απόδοση.
Σε μια μελέτη που έκαναν ο Hulin και οι συνεργάτες του, διερεύνησαν τη σχέση μεταξύ του φόρτου προπόνησης, του τραυματισμού και της απόδοσης. Υπήρχαν 3 βασικά ευρήματα από αυτή τη μελέτη που ισχύουν άμεσα για επαγγελματίες υψηλής απόδοσης:
- Τα χαμηλότερα χρόνια φορτία(Chronic workload) και τα υψηλότερα εφήμερα φορτία, συσχετίστηκαν με χαμηλότερη απόδοση σε τεστ υπομέγιστης έντασης.
- Η χαμηλότερη απόδοση του υπομέγιστου τεστ τρεξίματος συσχετίστηκε με μεγαλύτερο κίνδυνο τραυματισμού (σύμφωνα με αρκετές άλλες μελέτες, οι απότομες κορυφώσεις στον προπονητικό φόρτο συσχετίστηκαν επίσης με μεγαλύτερο κίνδυνο τραυματισμού).
